martes, 18 de febrero de 2014

Dende a miña fiestra

(para o taller de poesía de Polisemias para o Festival Por amor al Arte)


Dende a miña fiestra



Grúas.
      E auga.
             E noite outra vez.
                               E auga.
                                      E máis auga.

Traballo, barcos,
gaivotas e estrelas
e o vento que zoa
a través da xanela.

E noite tras noite,
detrás das antenas,
os barcos xa saen
e logo non entran.

E aquí que non sopla
o vento mareiro,
eu tremo e máis temo.
o pasar das horas.

E sinto o meu medo,
e escapo para fora,
Fuxindo do po,
do po que me afoga.

Do po que me cubre,
do po que non tocas,
do po que me enche 
de enrugas a pel.

E pasan las horas,
e o po que se pousa
en todas as cousas
e no meu corazón.
              
E logo non durmes? 
                  Non, Ainda non.

                     A Coruña. Inverno de 2014

No hay comentarios:

Publicar un comentario